Anomalochromis thomasi – Boulenger, 1915

Barwniak Thomasa

Samiec: 9-10 cm; Samica: 7-8 cm

T: 24-27 C, pH 6.5-7.5 TwW 4-8dH, TwO oko?o 10dH
Poniewa? zamieszkuj? rejon "sp?ywu" z wy?ej po?o?onych partii terenu, dobrze toleruj? nawet wod? o pH powy?ej 7.5, bogata w minera?y i sole.

Afryka Zachodnia - atlantycki brzeg Wy?yny Górnogwinejskiej. Pocz?tkowo wyst?powanie tego gatunku ograniczano do Sierra-Leone, Obecnie granice te powoli si? "rozszerzaj?" i obejmuj? tak?e zachód Liberii oraz pogranicze z Gwine?.

Samce wi?ksze (wyra?nie - mo?e to by? ró?nica rz?du nawet 1/3 d?ugo?ci), masywniejsze, z wyra?n? wy?ció?ka t?uszczow? na "czole". Sprawiaj? wra?enie nieco "kwadratowych" w porównaniu ze smuklejsz? samiczk?. P?etwy nieparzyste wyostrzone, wi?ksze. Samiczki cz?sto intensywniej ubarwione - wyra?niej zaakcentowane s? przede wszystkim kontrasty i ciemne "plamkowanie" na bokach cia?a (plama na pokrywie skrzelowej, w po?owie d?ugo?ci tu?owia, dwie u nasady p?etwy ogonowej, a tak?e u podstawy p?etwy grzbietowej). Ze wzgl?du na ubarwienie - delikatne, pastelowe, uwidaczniaj?ce si? w ciemnym zbiorniku przy w?a?ciwym o?wietleniu - gatunek cz?sto okre?lany "afryka?sk? Ramirezk?".

Gatunek, jak ju? zauwa?yli?my, toleruje ca?kiem szeroki zakres parametrów fizykochemicznych wody. Dobrze znosi tak?e niewielkie, skokowe nawet zmiany (czego oczywi?cie i tak unikamy!). Niewybredny tak?e w ?ywieniu, ch?tnie pobiera ka?dy ?ywy i mro?ony pokarm. Pokarmy sztuczne wymagaj? przyuczenia. Akwarium warto urz?dzi? na wzór przyatlantyckiej rzeczki lub strumienia, uwzgl?dniaj?c po?o?enie geograficzne naturalnych habitatów gatunku. Dno z ciemnego, lub mieszanego drobnego i bardzo drobnego ?wirku, kilka otoczaków, niewielki korze? i zacisze o g?stym poro?cie ro?lin sprawdz? si? idealnie. Jako towarzystwo najlepiej wybra? gatunki raczej nie zwi?zane z substratem i nie przejawiaj?ce terytorializmu. Idealne wydaj? si? zasiedlaj?ce zachodni? Afryk? k?saczowate, na przyk?ad Brycinus longipinnis. Ze wzgl?du na szeroki zakres tolerancji Barwniak Thomasa trafia cz?sto do wielogatunkowych akwariów towarzyskich. Osobi?cie jestem wrogiem takich eksperymentów, co nie zmienia jednak faktu, ?e mo?e on czu? si? dobrze zarówno w towarzystwie australijskich t?czanek (a w zasadzie b??kitnooczek np. z rodzaju Pseudomugil), jak i ?yworódek z Ameryki ?aci?skiej.

Do tar?a warto przygotowa? tym rybom wod? mi?kk?, o TwO poni?ej 8-10, a tak?e pH poni?ej 7.0. Problemem mo?e by? zestawienie pary - gatunek ten jest nieco k?ótliwy, poza tym nawet dobrana para potrafi zmieni? nieoczekiwanie wzajemne relacje. Mo?na próbowa? rozdzielania i ??czenia wybranych ryb, mo?na te? oczekiwa? doboru z wi?kszego stadka. To rozwi?zanie oznacza jednak konieczno?? hodowli w wi?kszym, zbiorniku. Moment krytyczny to przeniesienie pary do zbiornika tarliskowego. W nowych warunkach tarlaki cz?sto trac? sob? zainteresowanie. Szansa wychowu m?odych w zbiorniku ogólnym jest natomiast o tyle du?a, ?e jest to gatunek p?odny (nawet 400-500 ziarenek ikry). Ta p?odno?? rekompensuje ewentualne straty. Ale nie tylko ona. Wyl?g nast?puje szybko (przy temperaturze 27-28 st. C ju? w drugiej dobie), a to oznacza, ?e ikra stosunkowo krótko nara?ona jest na rabunek. To wa?ne, gdy? zazwyczaj zostaje z?o?ona w odkrytym miejscu. Po trzech - czterech dniach narybek zaczyna p?ywa?. M?odzie? jest dosy? odporna na warunki fizykochemiczne, jednak na tyle drobna, ?e mo?e sprawia? problemy w wykarmieniu. Krytyczny jest pocz?tkowy okres, kiedy nie mo?emy ratowa? si? niezast?piona artemi?. Pozostaj? na szcz??cie fluidy i py?.