Apistogramma baenschi

sp. Inka, Inka 50, Nijsseni II

Samiec – 8 cm, Samica 6 cm

Bardzo wyraźny. Samiec większy. Bardzo kolorowy, z wyraźną czerwoną obwódką na płetwie ogonowej, która u samic bywa widoczna niezwykle rzadko. Charakterystyczna dla samca wysoka płetwa grzbietowa u tego gatunku osiąga bardzo pokaźne rozmiary. Samice żółte, posiadają ciekawy „zebrzasty” deseń na który składa się typowe żółte zabrwienie i czarne pasy, najczęściej widoczne wyłącznie od połowy ciała do ogona. Policzek samicy zakrywa szeroki pas, jednak nie aż tak rozległy jak w przypadku A. nijsseni.

Gatunek względnie łatwy w rozmnażaniu. Posiadanie dobranej pary, jak w przypadku innych przedstawicieli Grupy Nijsseni jest kluczowe. Woda powinna mieć następujące wartości: pH 5.5-7.0, twardości bliskie zeru, temperaturę ok. 25-28st. Samica składa bladoróżową/białą ikrę w kryjówkach takich jak łupiny orzecha kokosowego, czarne pojemniczki po filmach fotograficznych, między korzeniami, w ilości 30 do ponad 100 sztuk. Młode wylegają się po 36-72 godzinach, w ciągu kolejnych 5-6 dni zaczynają pływać. Narybek karmiony świeżo wylęgłą artemią rośnie stosunkowo szybko i po 5-6 miesiącach osiąga dojrzałość płciową.

Samce obejmują terytorium kilku samic. Możliwe jest trzymanie jednego samca z 2-4 samiczkami. Celem ośmielenia w akwarium należy zapewnić im dużą ilość kryjówek, rośliny rzucające cień i towarzystwo ryb rozpraszających (np. małych kąsaczowatych). Przy odpowiednio dużym akwarium zalecane jest trzymanie większe liczby samic i samców, np. 3 samce i 6 samic.

A. baenschi w ostatnich latach stała się prawdziwym przebojem, podobnie jak inni przedstawiciele Grupy Nijsseni. Ze względu na atrakcyjne ubarwienie jest nadal w dużych ilościach odławiana z naturalnego środowiska. Trzeba mieć jednak na uwadze, że ten prawdopodobnie rzadki na obszarze swojego występowania gatunek może zostać szybko wytrzebiony.

Zapraszamy do galerii